Dit is de dag van het licht
en van lente, nieuw leven,
van nieuwe adem, van geest
die ons toekomst zal geven.
Dit is het uur,
dat ons doet zingen van vuur.
Aan dood en duister ontheven.
Wij vieren God als het licht
in de mensen ontstoken.
De zon van vrede en vrijheid
in ons aangebroken.
Zij gaat ons voor;
gerechtigheid is haar spoor.
Tot vrede zal zijn ontloken.
Om goed te weten dat wij
zijn geroepen tot vrede
om niet verloren te zijn
aan alleen maar dit heden
om op te staan
en nieuwe wegen te gaan.
Is deze dag ons gegeven.
Later op dag in een zonovergoten tuin:
 |
| Geert en mevrouwtje Kip |
1 opmerking:
Een prachtig gedicht Anne Claudine. wat het gedicht betreft heb je me geinspireerd (heb er ook 1 geplaatst maar met een heel andere strekking). Mevrouwtje Kip zelf gehaakt? Geert is er helemaal blij mee zo te zien.
Een reactie posten